Statcounter

maandag 15 januari 2018

Vrijdag 30 juni: Hoi An

Vanmorgen moesten we al om 6.45 uur op voor de snorkeltour. Na het gebruikelijke heerlijke ontbijt zaten we 8 uur klaar in de lobby.



Het personeel in dit hotel is zo vriendelijk dat het soms zelfs ongemakkelijk wordt als ze voor de zoveelste keer vragen hoe het met je gaat, wat je gedaan hebt of wat je gaat doen. Maar ze zijn ook ontzettend behulpzaam. Zo belden ze uit zichzelf naar de organisatie van de tour toen we een kwartiertje zaten te wachten en kwamen ze ons vertellen dat het busje onderweg was.
We werden met het busje naar een enorm drukke kade gebracht met een enorme hoeveelheid speedboten. Wij gingen op een grotere boot. Het bleek dat er hoofdzakelijk duikers aan boord waren en een paar snorkelaars. In het zicht van de haven moesten we een zwemvest aan, maar zodra we de haven uit waren werden ze weer opgehaald.








De tocht naar de snorkelplek was erg mooi en alles was prima geregeld. Op de eerste snorkelplek werd uitgelegd tot waar je mocht zwemmen en nadat de duikers het water in waren geholpen konden we gaan snorkelen. We kregen ruim de tijd om rond te zwemmen en we hebben veel gezien. Veel vis en ook mooi koraal. Dat hebben we nog niet eerder zo gezien.


De tweede plek was nog mooier met heel helder water. We zagen veel paarse zeesterren, doorzichtige visjes en hele mooie knalblauwe vissen.  Om 1 uur vertrokken we naar het strand. We stapten over in een kleinere boot die ons naar het strand voer.


Daar werden we aan grote tafels gezet waar een behoorlijke hoeveelheid eten klaarstond.


Morning glory, noedels, omelet, rijst, bouillon, vis in tomatensaus, ui met inktvisringen, aardappelchips en heerlijke ananas. 


Na de lunch hadden we nog een uur vrije tijd. We hadden ons best gedaan een tour te vinden die alleen ging snorkelen, maar bij alle tours zaten lunch en vrije tijd inbegrepen. Het strand was ook hier weer uitermate smerig, het zand was te heet om op te zitten en de stoelen erg doorgezakt. Maarten kon het een stuk beter hebben dan ik en ik vond het uur dan ook enorm lang duren.



We voeren in 1,5 uur terug en werden met het busje terug naar het hotel gebracht.





Bij de receptie vroegen we hoe we de treintickets konden betalen die we online geboekt hadden. Dat lukte nl steeds niet. Zij vertelden ons dat dat alleen op een station kan. Als je niet zelf naar het station kan vanwaar je vertrekt dan laat je dat door een boekingskantoor doen. Zij zorgen er dan voor dat de tickets bij jou belanden. Zo doen de Vietnamezen dat ook. We vonden het nogal omslachtig en begrepen nu dus pas waarom het thuis niet lukte om te betalen. De receptie heeft het voor ons afgehandeld en ’s avonds waren de tickets 640.000 dong (€23) bij het hotel bezorgd.



Uiteraard liepen we ’s avonds weer naar de “old town” om te eten. We snackten wat op de night market en aten daarna bij Lowland restaurant. Deze keer at ik heel erg lekker en vond Maarten het een beetje tegenvallen.

Na een afsluitende cocktail bij het zwembad van het hotel pakten we onze spullen in om morgen te vertrekken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten