We ontbeten vroeg met een bord vol van het heerlijke ontbijtbuffet naast het zwembad.
In Hoi An boekten we gisteren een fishing life experience tour bij Hoi An Eco Tourism. Om half 8 werden we opgehaald in ons hotel om via de drukke straten van Hoi An tussen de rijstvelden door naar het vissersdorp Cam Thanh te fietsen. Normaal begint deze tour om 8 uur, maar vanwege de warmte was het vandaag een half uurtje eerder.
We hadden geluk, want we waren maar samen en kregen dus een privé tour. Gids Hoang fietste voorop en wees ons op interessante dingen. Geen enkel probleem als we dan af wilden stappen om een foto te maken. De hele tour verliep erg gemoedelijk.
De buffels in de rijstvelden ploegen de grond om en eten het gras tussen de rijst vandaan.
Bij het dorp aangekomen stapten we op een boot waarmee we over de rivier richting de zee voeren. Onderweg bleven we maar foto's maken van alle prachtig gekleurde vissersboten en bijbehorende vissers.
De eerste stop was bij een groot net. Dat hangt onder water wordt om de paar uur opgehesen om zo de vis die er boven zwom omhoog te halen. Met een klein bootje voeren we naar het houten platform waar Maarten met een houten rad en handen en voeten het net op mocht hijsen.
Er zat niet veel vis in, maar dat net wordt natuurlijk door alle toeristentourtjes zo vaak omhoog gehaald dat dat niet zo gek is. Wel leuk om gezien te hebben hoe dat gaat. We hebben de netten later ook nog veel gezien. 's Nachts hangt er een lamp boven het net om zo de vissen te lokken.
Het volgende onderdeel was vissen door het gooien van een net. Dit had Maarten al een paar keer op tv gezien en hij roept al jaren dat hij dat zo graag eens zou willen doen. Ik heb mijn gooibeurten dus aan Maarten gegeven en foto's en filmpjes gemaakt vanaf de grotere boot. De visser deed het een paar keer voor en toen was het de beurt van Maarten. Het net werd op een speciale manier tussen zijn vingers door gevlochten en daarna kon hij gooien. Dat ging lang niet slecht. Ook deze keer niet veel vis, maar wel een enorm leuke ervaring rijker en een vinkje op de bucket list.
Daarna stapten we over in een coracle, een rond mandbootje van bamboe (coracle). De schipper van de grote boot stapte ook aan boord en daar gingen we.
We voeren naar het waterkokosnotenbos om daar krabjes te vangen. De schipper was een ontzettend enthousiaste man, die eerst snel 2 trouwringen voor ons vouwde van palmblad.
Vervolgens gingen we naar een wat rustiger gedeelte zonder al te veel toeristen en kwam er een bamboe hengeltje tevoorschijn. Er ging een stukje vis aan het haakje en het krab vissen kon beginnen. Onze visser was bloedfanatiek, zag de krabjes lang voor wij ze zagen en was oprecht blij als we een krabje te pakken hadden. Grappig hoe zoiets eenvoudigs als een krabje vangen heel spannend kan worden als het krabje steeds toch op het laatste nippertje weer in het water valt.
Aan het eind van de tocht werden de gevangen krabjes weer teruggegooid in de rivier.
We voeren met het bamboe bootje naar de oever en fietsten met de gids door het dorp naar zijn huis. Daar werden we ontvangen met een glas koude citroenlimonade en heerlijke koude handdoekje om ons op te frissen. Het was namelijk bloedheet inmiddels.
Langzaam kwamen we weer bij en op temperatuur en dat was het sein om ons wat meer over de verwerking van rijst te vertellen. Voor het huis van de gids liggen rijstvelden (in een andere tour kun je met een buffel het land bewerken en op het land werken) en de oogst wordt op ouderwetse wijze verwerkt. Hoe dat precies gaat kun je hier lezen op mijn foodblog Duizenden1dag.
We hadden de Banh Xeo al vaker gegeten deze vakantie en we waren er niet zo heel enthousiast over. Tot we deze proefden. Deze versie was zoveel lekkerder dan alles daarvoor. De vrouw van de gids maakte de lunch klaar en liet ons zien hoe ze de pannenkoekjes maakte. Daarna maakte Hoang er 1 en toen mochten we zelf aan de slag.
Zoals bekend heeft Maarten een enorme hekel aan koken. Hij zette zich er dapper overheen en nadat ik aan de beurt was geweest kreeg Maarten ook een kans. Halverwege het bakproces moet je de pancake met beleg en al in de lucht omflippen. Hoe dit ging kun je in het filmpje zien :-)
Na de lunch aten we nog een banaan (die zijn hier ook zo lekker), liepen we door de rijstvelden en fietsten we terug naar het hotel. Daar ploften we rond half 2 moe maar voldaan in het zwembad om een beetje af te koelen. Wat een leuke ochtend hebben we achter de rug en wat hebben we veel geleerd.
Bonus van zo'n tourtje is ook dat je tussendoor zoveel informatie over het gewone leven in Vietnam krijgt die je anders nooit had geweten.
Zo hoorden we bijv. dat de vissers in het dorp in huizen dicht op elkaar wonen, zonder bijbehorende grond. In het dorp wonen ook rijstboeren die wel een lapje grond hebben. Er is een soort gemeenschapshuis waar wordt verzameld voor dorpse aangelegenheden. Dat is een huis van de commumistische partij. Er hangen ook luidsprekers door het dorp waardoor 3 keer per dag behoorlijk hard de mededelingen van de partij klinken. Dit is bijv. informatie over hoeveel toeristen er waren, welke bestrijdingsmiddelen er gebruikt mogen worden of dar de straat schoongeveegd moet worden voor een feest. De bewoners zijn er inmiddels zo aan gewend dat ze het vaak niet eens meer horen. Tussen de boodschappen door klinkt soms muziek. Wij zouden er gek van worden, maar Vietnamezen zijn wel gewend aan een beetje achtergrondlawaai.
Terug in het hotel zijn we lekker gaan zwemmen en koelden we af in de hotelkamer waar de airco lekker aan was.
In Hoi An boekten we gisteren een fishing life experience tour bij Hoi An Eco Tourism. Om half 8 werden we opgehaald in ons hotel om via de drukke straten van Hoi An tussen de rijstvelden door naar het vissersdorp Cam Thanh te fietsen. Normaal begint deze tour om 8 uur, maar vanwege de warmte was het vandaag een half uurtje eerder.
We hadden geluk, want we waren maar samen en kregen dus een privé tour. Gids Hoang fietste voorop en wees ons op interessante dingen. Geen enkel probleem als we dan af wilden stappen om een foto te maken. De hele tour verliep erg gemoedelijk.
Deze mensen op de foto zijn rijst aan het verplanten. Als de rijst niet gelijkmatig opkomt moet je het verplaatsen. Dit kan met de hand, maar ook met een stok met een haak eraan. Het zag er heel simpel uit, maar dat zal wel tegenvallen als je het zelf moet doen. Hoe beter je kunt zaaien, hoe minder je hoeft te verplaatsen vertelde Hoang.
De buffels in de rijstvelden ploegen de grond om en eten het gras tussen de rijst vandaan.
Bij het dorp aangekomen stapten we op een boot waarmee we over de rivier richting de zee voeren. Onderweg bleven we maar foto's maken van alle prachtig gekleurde vissersboten en bijbehorende vissers.
Vissen
Er zat niet veel vis in, maar dat net wordt natuurlijk door alle toeristentourtjes zo vaak omhoog gehaald dat dat niet zo gek is. Wel leuk om gezien te hebben hoe dat gaat. We hebben de netten later ook nog veel gezien. 's Nachts hangt er een lamp boven het net om zo de vissen te lokken.
Het volgende onderdeel was vissen door het gooien van een net. Dit had Maarten al een paar keer op tv gezien en hij roept al jaren dat hij dat zo graag eens zou willen doen. Ik heb mijn gooibeurten dus aan Maarten gegeven en foto's en filmpjes gemaakt vanaf de grotere boot. De visser deed het een paar keer voor en toen was het de beurt van Maarten. Het net werd op een speciale manier tussen zijn vingers door gevlochten en daarna kon hij gooien. Dat ging lang niet slecht. Ook deze keer niet veel vis, maar wel een enorm leuke ervaring rijker en een vinkje op de bucket list.
In de coracle
We voeren naar het waterkokosnotenbos om daar krabjes te vangen. De schipper was een ontzettend enthousiaste man, die eerst snel 2 trouwringen voor ons vouwde van palmblad.
Aan het eind van de tocht werden de gevangen krabjes weer teruggegooid in de rivier.
We voeren met het bamboe bootje naar de oever en fietsten met de gids door het dorp naar zijn huis. Daar werden we ontvangen met een glas koude citroenlimonade en heerlijke koude handdoekje om ons op te frissen. Het was namelijk bloedheet inmiddels.
Rijst
Lunch
We hadden de Banh Xeo al vaker gegeten deze vakantie en we waren er niet zo heel enthousiast over. Tot we deze proefden. Deze versie was zoveel lekkerder dan alles daarvoor. De vrouw van de gids maakte de lunch klaar en liet ons zien hoe ze de pannenkoekjes maakte. Daarna maakte Hoang er 1 en toen mochten we zelf aan de slag.
Maarten flipt de Banh Xeo
Zoals bekend heeft Maarten een enorme hekel aan koken. Hij zette zich er dapper overheen en nadat ik aan de beurt was geweest kreeg Maarten ook een kans. Halverwege het bakproces moet je de pancake met beleg en al in de lucht omflippen. Hoe dit ging kun je in het filmpje zien :-)
Super lunch
We aten de pannenkoekjes met sla, komkommer en kruiden in een rijstpapier gerold. Als ik de foto nu zie krijg ik er gewoon weer trek in.
De maaltijd bestond verder uit deze heerlijke loempiaatjes, roergebakken morning glory met knoflook, heerlijk malse kip, Tam Huu (three friends, garnalen met varkensvlees en kruiden) en natuurlijk rijst.
Na de lunch aten we nog een banaan (die zijn hier ook zo lekker), liepen we door de rijstvelden en fietsten we terug naar het hotel. Daar ploften we rond half 2 moe maar voldaan in het zwembad om een beetje af te koelen. Wat een leuke ochtend hebben we achter de rug en wat hebben we veel geleerd.
Weetjes
Bonus van zo'n tourtje is ook dat je tussendoor zoveel informatie over het gewone leven in Vietnam krijgt die je anders nooit had geweten.Zo hoorden we bijv. dat de vissers in het dorp in huizen dicht op elkaar wonen, zonder bijbehorende grond. In het dorp wonen ook rijstboeren die wel een lapje grond hebben. Er is een soort gemeenschapshuis waar wordt verzameld voor dorpse aangelegenheden. Dat is een huis van de commumistische partij. Er hangen ook luidsprekers door het dorp waardoor 3 keer per dag behoorlijk hard de mededelingen van de partij klinken. Dit is bijv. informatie over hoeveel toeristen er waren, welke bestrijdingsmiddelen er gebruikt mogen worden of dar de straat schoongeveegd moet worden voor een feest. De bewoners zijn er inmiddels zo aan gewend dat ze het vaak niet eens meer horen. Tussen de boodschappen door klinkt soms muziek. Wij zouden er gek van worden, maar Vietnamezen zijn wel gewend aan een beetje achtergrondlawaai.
De vissers en de rijsttelers hebben elke hun eigen gemeenschap en zijn voor de Vietnamezen ook te onderscheiden door bijvoorbeeld huidskleur en accent. Stadmensen verstaan ze vaak allebei niet.
Onderweg zagen we veel watertanks op de daken van huizen. Die staan zo hoog om de waterdruk op te voeren. Ze pompen het water omhoog in het reservoir. Ook dien en ze als reserve als de watervoorziening uitvalt. Dat wil nog wel eens gebeuren.
Terug in het hotel zijn we lekker gaan zwemmen en koelden we af in de hotelkamer waar de airco lekker aan was.
Rond 5 uur liepen we weer naar het centrum. Ik kocht i.v.m.
de brandende zon toch ook maar een pet en we boekten voor morgen een
snorkeltour en de busrit van Hue naar Dong Hoi. Onderweg brachten we
ook nog even een zak vuile was weg. Het kostte hier 25.000 dong (€ 0,90) per kilo.
We aten deze avond niet zo bijzonder lekker, maar na de geweldige lunch was dat niet zo heel erg. Maarten dronk nog wel een fantastische ijskoffie in een van de vele goede koffiezaakjes en om 22.00 uur waren we weer terug in het hotel.
We aten deze avond niet zo bijzonder lekker, maar na de geweldige lunch was dat niet zo heel erg. Maarten dronk nog wel een fantastische ijskoffie in een van de vele goede koffiezaakjes en om 22.00 uur waren we weer terug in het hotel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten